Yine sevgiden bahsedeceğim.Ne kadar önemli bir duygudur sevmek.Herşeyi,herkesi sevebilmek,sevgiyle yaklaşabilmek.''Sevgi karın doyurmuyor'' derler ya aslında doyuruyor çünkü sevgi olmadan da hiçbir şey olmuyor bana göre.Zorlukların üstesinden gelebilmenin yolu sevgiden geçer.Yapılan her işte sevgi başroldedir.Eğer sevgi yoksa yapılan şey,söylenen söz anlamsızlaşır,tatsızlaşır.Pişirilen yemeğin bile tadını veren içindeki malzemelerden çok sevgidir.
''Tatlı söz yılanı deliğinder çıkarır''.Her ne ile karşılaşırsa karşılaşsın insanlar,hırsına,öfkesine yenilmeden,tatlılıkla,güzellikle,sevgiyle karşılamalılar olayları.Çünkü sonu kötü olur şeytana uyarlarsa.Önce bir durup düşünmeli,sakince konuşmalı,sevgiden ödün vermeden hareket edilmeli bence.Zaten sevgi biterse saygı da olmaz.Bunun da sonu iyi olmaz.
Mesela televizyon bozuldu ya da telefon cızırtı yapıyor.Küüüüüt patlat bi tane tepesine düzelsin,bizdeki mantık bu.Aslında böyle yapacağımıza sevgiyle düzelmesini istesek belki de düzelecek.Ama yooooook şiddet daha kolay.
Dün gece uyumadan önce Ömer:
-Anne sen bu dünyada en çok kimi seviyorsun?
-Seni.Tabii babanı,teyzenleri,arkadaşlarımı,halalarınıııı.......
-Peki perdeleri?
-??? Perdeleri de seviyorum.
Evet perdeleri de seviyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder