Ne geliyor aklınıza?
Benim aklıma ilk gelen şey sorumluluk.Bir tanecik oğlum var benim.Allah kimseye evlat acısı göstermesin.Anne olmak bana göre çok zor.Yani bilemiyorum,dünyaya bir çocuk getirebilmek için senelerce uğraşanlar,tedavi olanlar var.
Kimisine göre mucizevi bir duygu anne olmak.Ben neden böyle hissetmiyorum acaba bilmiyorum.Oğlumu tabii ki çok seviyorum.Ama onu büyütürken çok zorlandım.Ben oğlumu büyütürken annesizliğin zorluğunu çok çok daha fazla hissettim.
Bir kere çocuğa endeksli oluyorsun ister istemez.Ya da en azından ben kendimi oğluma adadım diyebilirim.Aman uyku saati,aman yemek saati,aman hasta olmasın....Daha bir sürü şey.Onunla uğraşırken kendimi iyice unutmuştum.Tabi bu da bende çok kötü etkiler yarattı.Bana göre o büyürken ben kendimi strese sokmaktan başka birşey yapmadım.Doğal olarak o da sakin bir bebek olamadı hiç.Hep huysuz,hep ağlayan.Yani hatırlamak bile istemediğim günlerdi o günler.Çok kuralcıydım maalesef.Önceliğim hep oğlumdu doğal olarak ama farkında olmadan bu arada kendimi aşırı yıpratmıştım.
Çok şükür ki şimdi daha rahatım.Hem oğlum 5 yaşını bitirdi,laftan anlıyor en azından,hem de ben bazı kuralları boşvermiş durumdayım.Böylesi çok daha iyi oldu geç te olsa anladım....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder